Dr hab. inż. Michał Drab, prof. UZ (1947-2024)
Pracownik Instytutu Inżynierii Środowiska, wybitny naukowiec i dydaktyk. Jego zainteresowania naukowe obejmowały różne zakresy chemii środowiskowej, w tym chemię rolną i chemię gleby, a przede wszystkim zagadnienia rekultywacji terenów zdegradowanych, głównie poprzemysłowych. To rozwinięte na dużą skalę badania polowe i laboratoryjne nad efektami biologicznej rekultywacji byłego złoża kruszywa budowlanego „Dobroszów Wielki” w okolicach Nowogrodu Bobrzańskiego były podstawą jego pracy habilitacyjnej. Obronił ją w 2003 r. uzyskując stopień naukowy doktora habilitowanego agronomii. Wraz z Zakładem Odnowy Środowiska / Ochrony i Rekultywacji Gruntów / Kształtowania Środowiska prowadził badania na polach dawnej kopalni węgla brunatnego „Babina” koło Łęknicy. Dużo czasu spędzał w laboratoriach, prowadząc analizy chemiczne gleb i roślin. Jako promotor prowadził doktoraty również związane z rekultywacją gleb terenów poprzemysłowych. Współpracował z licznymi podmiotami otoczenia gospodarczo-społecznego i naukowego Uczelni zielonogórskiej, w tym: Ministerstwem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Instytutem Podstaw Inżynierii Środowiska PAN, Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Zielonej Górze, Hutą Miedzi w Głogowie i wieloma jednostkami samorządu lokalnego. Był pracowity, skrupulatny, zawsze dążący do prowadzenia działań zgodnie z kanonem pracy naukowej. Jest autorem lub współautorem ponad stu publikacji naukowych, w tym czterech monografii.
Pracę nauczyciela akademickiego rozpoczął w 1971 r. w Wyższej Szkole Rolniczej w Szczecinie, prowadząc zajęcia z chemii rolnej. Pracę w Zielonej Górze podjął w 1980 r., jako adiunkt w Katedrze Odnowy Środowiska Instytutu Inżynierii Środowiska Wyższej Szkoły Inżynierskiej. Prowadził zajęcia, m.in. z gleboznawstwa i rekultywacji terenów zdegradowanych. Podjął się także trudu przygotowania dla studentów inżynierii środowiska programu i przekazania wiedzy z doświadczalnictwa i statystyki matematycznej. Był promotorem i recenzentem ponad stu prac dyplomowych, magisterskich i inżynierskich. Wypromował trzech doktorów – nauk rolniczych i technicznych.
Był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego i International Union of Soil Science Societies; w czasach funkcjonowania Oddziału zielonogórskiego PTG – Sekretarzem Oddziału. Aktywnie uczestniczył w pracach Okręgowego Komitetu Olimpiady Biologicznej w Zielonej Górze. Bardzo lubił swoją pracę, zarówno naukową, jak dydaktyczną. Na obu polach oddawał się swoim działaniom bez reszty, łącząc swoje bogate doświadczenie praktyczne z głęboką wiedzą teoretyczną. Zawsze chętny do pomocy w pracach naukowych i organizacyjnych Instytutu i Zakładu.
Żegnamy wspaniałego człowieka, naukowca i dydaktyka, ale przede wszystkim życzliwego Kolegę i Przyjaciela.
Współpracownicy i koledzy